I Ketut Djamperah, er zijn niet veel beelden van deze houtsnijder bekend. De beelden die wij hebben terug kunnen vinden, zijn van uiteenlopende kwaliteit. Zo is er een boekensteunen set welke een man met zijn haan uitbeelden, maar ook een twee beelden van een man met zijn haan. Allen zijn redelijk gesneden, maar missen een hogere artistieke uitwerking.
Uniek is wel, dat de Djamperah bij deze beelden toch een aantal bijzondere elementen weet toe te voegen. Bij de boekensteunen is bijvoorbeeld de hoofddeksel afwijkend door de lange vorm en is ook het gezicht op een niet alledaagse manier gesneden. Het ene op zichzelf staande beeld is een wat komische voorstelling met art deco kenmerken, waarbij de compositie ook weer bijzonder is: er zit een bepaalde dynamiek in het beeld, door zowel de houding van de haan (omhoogkijkend, borst naar voren, als hij lijkt weg te willen vliegen) en de houding van de man. Ook hier zien we de langer dan gebruikelijke vorm van de hoofddoek.
Het andere op zichzelf staande beeld heeft ook weer zo’n vergrote uitwerking van de hoofddoek, maar mist wat dynamiek in het beeld.
De boekensteunen en één van de op zichzelf staande beelden, zijn wat vlak gesneden, als we bijvoorbeeld naar de handen kijken. De beelden zijn net wat beter gesneden, dan het gros van dit soort voorstellingen, welke vaak vluchtig werden gemaakt, om zoveel mogelijk te produceren voor de toeristenindustrie. Er mist een zekere artistieke waarde, waarbij de houtsnijder een meesterwerkje creëert door een bijzondere compositie, verfijnde uit- en afwerking en een bijzonder lijnen spel.
Dat wil niet zeggen dat deze houtsnijder geen goede houtsnijder was. Als we namelijk kijken naar het beeld op deze website, een moeder met kind, zien we al deze eigenschappen wel terug:
De verlengde nek van de moeder en het hoofd dat iets naar boven kijkt, de uitstrekkende arm, de krul in het haar, de vloeiende, ronde vormen van haar lichaam welke we terugzien in het gehele beeld, de bijzondere houding van het kind, liggend tegen zijn moeder, de ook lange nek van dit kind en het omhoog kijkende hoofd dat het kind een extra langgerekte vorm geeft. En laten we ook bij dit beeld de uitvergrote knot haar niet vergeten, zoals we dat ook in de hoofddoeken van de andere beelden zien.
Het is een beeld, waar de houtsnijder extra energie, tijd en aandacht aan heeft besteed. Niet alleen in bovenstaande, maar ook bijv. in de serene gezichtsuitdrukking van beide figuren, of in de uitwerking van de uitstrekkende hand van de moeder: drie iets gesloten vingers, twee vingers die haast lijken te wijzen. Alsof zij zegt tegen haar kind: ‘kijk naar boven, naar de sterren’
De prachtige, warme houtsoort, complimenteert daarnaast het gevoel van deze warme voorstelling: een jong kind, zittend op de schoot van zijn moeder.
Dit beeld overstijgt dan ook het zijn van een sierobject en is te plaatsen in de categorie kunstobject.
We zien dus duidelijk, dat een houtsnijder niet altijd consistent produceerde/creëerde. Dat zegt lang niet altijd wat over het niveau van de houtsnijder en zijn vermogen tot snijden van topstukken. Er zullen vast allerlei redenen hebben meegespeeld: tijd, geld, inspiratie enz.